- ҳиссача
- [حصه چه]1. зарра, ҷузъ2. ҳиссаи нутқ
Толковый словарь таджикского языка (в 2 томах). — Душанбе, НИИ языка и литературы им. Рудаки. Под редакцией Сайфиддина Назарзода. 2008.
Толковый словарь таджикского языка (в 2 томах). — Душанбе, НИИ языка и литературы им. Рудаки. Под редакцией Сайфиддина Назарзода. 2008.
зап — I заб II [زپ] гуфт., ҳиссача аҷаб, ҳайратовар, заб: зап кор кардед … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
заб — (зап) [زب // زپ] ҳиссача аҷиб, ҳайратовар; хуб, хуб ҳам; бисёр, хеле (барои ифодаи ҳайрат ва тааҷҷуб аз кори ниҳоят хуб ё бад) … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
канӣ — [کني] гуфт 1. пурсишҷонишини куҷо?, чӣ шуд?, канӣ, бародарат куҷост? 2. ҳиссача ( и ифодакунандаи хоҳишмандӣ ва водор кардан ба коре), ку … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
ма — [مه] ҳиссача ба маънои «гир» меояд: ма, ин китобро хон … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
мабодо — [مبادا] 1. ҳиссача хоҳиш ба нашудани коре, нашавад, ки… 2. пайвандак агар, дар сурате ки…: мабодо ман омада натавонам…; рӯзи мабодо рӯзи сахт … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
мусбат — [مثبت] а 1. кит. исботшуда, тасдиқ шуда 2. хуб, нек, маъқул, мақбул, муқоб. манфӣ: ҷавоби мусбат; таъсири мусбат, таъсири хуб; натиҷаи мусбат натиҷаи ғайриманфӣ (хуб); қаҳрамони мусбат қаҳрамони дорои сифатҳои нек, қаҳрамони эҷобӣ 3. риёз.… … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
охир — [آخر] а 1. интиҳо, поён 2. вопасин, охирин, 3. ниҳоят, оқибат; муқоб. аввал, ибтидо 4. ҳиссача дар мавриди савол, тасдиқ, таъкид ва пурқувват кардани сухан ба ҷумла илова мешавад; охири кор поёни кор, оқибати кор, охируламр; дар охири кор дар… … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
ҳа — I [هه] ҳиссачаи тасдиқӣ оре, бале; ҳа, ҳамин тавр; ҳа нагуфта зуд, фавран, тез; то ҳа гуфтан дар муддати кӯтоҳ, зуд, дар фосилаи кӯтоҳи вақт II [هه] ҳиссача хуш, бале … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ